ఉ: చిత్రముదీయు పెట్టెగొని చేరితినాదగు చిన్నితోటకున్
పత్రములన్ని యూగుచును పచ్చదనంబున స్వచ్చభావనన్
ఆత్రముజూపుచుంబిలచి హాయిగ మమ్ము ప్రభాతవేళలోన్
నేత్రములెల్లపర్వముగ నేస్తమ!చిత్రముదీయుమంచనెన్.
ఉ: తక్కువ కాలమే మనగ ధాత రచించెను ఫాలమందునన్
మక్కువమీర కొందరటు మాధవుపాదములందు జేర్చెగా
ఎక్కువ మంది యింతులిల యెంతయు కర్కశభావప్రపూర్ణలై
టక్కునద్రుంతురే కటకటా!మము దాచు త్వదీయపేటికన్.
ఉ: నేనటు నెహ్రు కోటుపయి నిత్యము నవ్వుచునున్నదాన, నే
మానవుడైన నన్గనక మానడు మాన్యతనిచ్చుట సాజమేగదా!
కాన మహాశయా!యిటకు క్రమ్మర వచ్చి వివేకశాలివై
పూనుము తీయ చిత్రమనె ముందుగ నెర్రగులాబి బాలయే.
ఉ: పచ్చని వర్ణముంగలిగి పండుగశోభలగూర్చుచుందునే
ముచ్చటదీర నందరిసి మోదమునందెదరెందరెందరో
సచ్చరితా!ననుం గడు విశాల మనంబున బొమ్మదీయవే
మచ్చరమంద, సాటి కుసుమంబనె పచ్చ గులాబిబాలయే.
తే.గీ: నెమలి పింఛము మించిన నెనరు గల్గు
చిత్రశోభిత చిత్రంపు చిన్నిమొక్క
పిల్చె తీయగ చిత్రంబు ప్రేమమీర
బంధనమ్మును జేసితి భద్రముగను.
కం: కనకాంరంబునేనని
వినయంబుగ బల్కి యడిగె విశ్వాసంబున్
అనయము నవ్వుచునుండగ
మననీయుమ నన్ను చిత్రమందున నొకచో.
తే.గీ: బటనురోజాను నేనంచు భయమువీడి
పలికె సుకుమార దరహాస ప్రభలువెలుగ
శోభగూర్చెడు చిత్రంబు సూరివర్య!
తీయుమెంతయు పుణ్యంపు తెరవు దొరకు.
